மலர்களைத் தாங்கிய முற்கள்

முற்களில் நடக்க முடியுமா
மத்திய கிழக்கு நாடுகளில்
வாழ்ந்துதான் பாருங்களேன்

பார்ப்போர் கண்களுக்கு
மலர்கள் தூவிய பாதையாயிருக்கும்
பாதங்கள் பதிந்தால் உணரும்
மலர்களைத் தாங்கியது முற்களென்று

தடுக்கி விழுந்தால் தாங்கிட
உறவுகள் சூழ்ந்திருக்கும்
அது நம் திரு நாட்டில்
இங்கு சருக்கினால் ஒட்டிய நட்பும்
எட்டிய தூரம் எகிரி ஓடும்

எங்களின் நிழல்கள் தவிர்
நிழல்களேயில்லாத இந்
நீண்ட நிலத்திற்கு இப்பஞ்சைப்
பராரிகளால்தான் அழகே

பாலை வனமானாலும்
நிலம் வறண்டு காண்பதில்லை
காரணம் எங்களின் வியர்வை

பிழிந்தெடுத்த சம்பாத்தியத்தில்
உறவுகள் காண்பது இன்பம்
சம்பாதித்த நாங்களோ காண்பது
வெறும் அற்பமான அவலங்களே

இடையிடையே நாட்டின் நினைவுகள்
ஒரு உலக உருண்டையாய்
உள்ளத்தில் சுழன்று கொண்டேயிருக்கும்
அது எந்நாளும் கிடைத்திட நெஞ்சம் ஏங்கும்


ஆயிரம் கனவுகளும் ஆசைகளும்

ஒன்றுமே நிறைவேறா நிராசையாய்
நாட்கள் நகர்ந்து கொண்டே செல்லும்

தாய் தந்தையரை தவிக்கவைத்து
அன்பு மனைவியரை ஏங்கவைத்து
பிள்ளைகளை பரிதவிக்க வைதது
பரதேசியாய் பரிதாப வாழ்கை

எப்படியிருக்கும் அபிவிருத்தி
இவர்கள் விடுகின்ற கண்ணீரில்தான்
மூழ்கிவிடுகிறதே முன்னேற்றங்கள்

வருடங்கள் ஐந்து ஆறாயினும்
வரட்சியே தொடர்ச்சியாய்
முலமேனும் முன்னேற்றமில்லை
நரக வாழ்கை இது முடியட்டும் எங்களுடன்

அன்புடன் பாயிஸ்